Ավելի լավ է հիվանդ լինել, քան հանցավոր անպատասխանատու

«Հիվանդացեք, մնացեք տանը, մի՛ եկեք քվեարկության կամ չգիտեմ, ես եկել եմ՝ կոչ անելու հատկապես գործարարներին»,- ԵԱՏՄ-ին Հայաստանի անդամակցության պայմանագրի քվեարկությունից առաջ իր գործընկերներին կոչ է արել Զարուհի Փոստանջյանը:
Միայն առաջին հայացքից կարող է թվալ, որ Զարուհու դիտարկումը պոպուլիստական է: Իրականում մեր քաղաքակական կյանքը, որոշումների կայացման ողջ փիլիսոփայությունը կառուցված են անպատասխանատվության գործոնի վրա:
Խնդիրը ԵԱՏՄ-ի, մի քանի օր քննարկվող պայմանագրի բովանդակությունը չէ, այլ խորքային մի հարցադրում՝ ինչքա՞ն են մեր պատգամավորները տեղեկացված, թե հանուն ինչի են քվեարկում:
Ես, օրինակ, լսել եմ ու հասկանում եմ ԵԱՏՄ պայմանագրին դեմ քվեարկած յոթ պատգամավորների մոտիվացիան՝ անկախ այն հանգամանքից՝ ինչքան է այն հիմնավոր կամ պոպուլիստական, փաստարկված կամ հռետորաբանական:
Խորհրդարանական մեծամասնության կառուցվածքն այնպիսին է, որ դրանում քաղաքական բաղկացուցիչը հավասարեցված է նվազագույնի: ՀՀԿ-ի շարքերում կան բանիմաց, կրթված, ժամանակակից քաղաքականության պահանջներին համապատասխանող պատգամավորներ, բայց նրանք քիչ են, իսկ տոն է տալիս անդեմ մի զանգված, որը զբաղված է ամեն բանով՝ գործարարությամբ, բարեգործությամբ, չգիտեմ՝ էլ ինչով, բայց ոչ պատգամավորական աշխատանքով:
Մեր իրականության տխուր երևույթն այն է, որ նմանատիպ ապաքաղաքական կառուցվածք ունեն իշխանության ու ընդդիմության հիմնական կուսակցությունների պատգամավորական խմբակցությունները, իսկ դա հուշում է, որ խորհրդարանում դժվար է ակնկալել քաղաքական որակյալ բանավեճ, տեսակետների լուրջ բախում: Ըստ էության, արտահայտվողները մի քանիսն են, մնացածը «կոճակ սեղմողներ» են: ՈՒ ես չեմ զարմանում, որ Զարուհին առաջարկում է հանցավոր անպատասխանատվությունը փոխարինել գոնե պասիվ անպատասխանատվությամբ, հիվանդանալ, չգալ խորհրդարան, չմասնակցել քվեարկության որևէ օրինագծի, որի տեքստը անգամ մեր օրենսդիրներից շատերը չեն կարդացել:
Ճիշտ հասկանանք. ես կոնկրետ ԵԱՏՄ-ի դրական կամ բացասական կողմերի մասին չէ, որ խոսում եմ, այլ մեր քաղաքական համակարգի որակի: Մենք կարող էինք Եվրամիության հետ ստորագրել ասոցացման պայմանագիրը կամ վարվեինք այնպես, ինչպես արեցինք հիմա՝ վավերացնելով պայմանագիրը, որ մեզ դարձնում է ԵԱՏՄ-ի անդամ: Ի վերջո, կար երրորդ ճանապարհը, որն ընտրել է Ադրբեջանը՝ չստորագրել ասոցացման պայմանագիրը, բայց նաև չդառնալ ԵԱՏՄ-ի անդամ:
Երեք սցենարներից յուրաքանչյուրը պարունակում է թե զարգացման ռեսուրս, թե ռիսկայնություն: Ամեն բան կախված է էլիտայի որակից, ադեկվատ որոշումներ ընդունելու նրա կարողությունից, մանևրելու ունակությունից:
Հենց նման որակներն են պակասում մեր էլիտային, խորհրդարանական մեծամասնություն, այլընտրանքային փոքրամասնություն ու ընդդիմություն կոչվածին, ու այս հանգամանքն է, որ ճգնաժամ, փակուղի է ստեղծում՝ գրեթե անհաղթահարելի, անլուծելի, որի պարագայում Զարուհու կոչը չարյաց փոքրագույնն է համարվում:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• ԵՄ-ին ինտեգրման մասին «հիշել» են ծեծով
• Փաշինյանի փաստազուրկ պնդումները
• Փաշինյանը Հայաստանը դնում է թուրք- ադրբեջանական աքցանի մեջ
• Փաշինյանը «փա՞յ» ունի...
• Սրբազանի հարցազրույցի մասին
• «Քաղաքական անասնագողություն»՝ Գյումրիու՞մ...
• Վտանգավոր առաջարկություն
• Փաշինյանը միտումնավոր է զոհաբերել Արցախը
• Գյումրին կունենա ամենաանկայուն ու կարճ քաղաքային իշխանությունը
• Փաշինյանի «Իրական Հայաստանը» դեկորատիվ պետության վերածված ադրբեջանական ենթապետությունն է
• Փաշինյանի և ՔՊ-ի դեմքով Հայաստանում վերականգնվել է հին համակարգը
• ՈՒիթքոֆի ուշագրավ հայտարարությունը
• ՈՒղերձ
• Հայաստանը կանգնած է կապիտուլյացիայի շեմին
• Հացադուլը լավ տարբերակ չէ
• Հեղափոխական մոլագարները, որպես կանոն, խեղված պատկերացումներ են ունենում դաշնակցային հարաբերությունների մասին
• Փաշինյանի «բանակը»
• Փաշինյանի «լավատեսության» խաբկանքը
• Փաշինյանի ուրացման հետևանք
• Ինչպես միշտ, մեր «շուստրին» սխալ է հաշվել

Մեկնաբանություններ